Στις αρχές του καλοκαιριού βρέθηκα στη Σύρο. Δεν θα πω ότι ήταν επαγγελματικό ταξίδι – εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο, ακόμα και τα προσωπικά μου ταξίδια, αλλά και οι διακοπές μου, σχεδιάζονται έτσι ώστε να έχουν κάποιο επαγγελματικό ενδαφέρον. Ο βασικός λόγος που με έφερε στη Σύρο σε αυτό το ταξίδι, λοιπόν, ήταν το τυρί. Παραδόξως δεν ήταν το κρασί, αν και βρήκα και οινικό (και οινοτουριστικό) ενδιαφέρον στο νησί, για το οποίο θα σας μιλήσω κάποια άλλη στιγμή.
Δεν χρειάζεται, βεβαίως, να είναι κανείς γνώστης για να καταλάβει ότι, αφού αναφέρω τη Σύρο και το τυρί στην ίδια πρόταση, το αντικείμενο του ενδιαφέροντος στο ταξίδι μου αυτό δεν μπορούσε να είναι άλλο από το Σαν Μιχάλη. Και θα έπεφτε διάνα! Γιατί, πράγματι, ο λόγος για τον οποίο έκανα αυτό το (απολαυστικότατο) ταξίδι ήταν για να γνωρίσω το πιο εκλεκτό, το πιο σπάνιο, το πιο διάσημο Ελληνικό ΠΟΠ τυρί, το Σαν Μιχάλη.
Έμαθα πολλά γι αυτό. Πράγματα που, ως storyteller του κρασιού και του οινοπνεύματος με γοητεύουν, τα οποία όμως, οφείλω να ομολογήσω, δεν περίμενα να «διανθίζουν» την ιστορία ενός τυριού. Για παράδειγμα, έμαθα πως πήρε το όνομά του. Έμαθα ότι η ζωή του, παρότι μετράει κάποιες (όχι πολλές) δεκαετίες, είχε αρκετά «σκαμπανεβάσματα». Πάνω από όλα, όμως, έμαθα ότι το Σαν Μιχάλη έχει εφευρέτη. Δημιουργό. Πατέρα, όπως θέλετε πέστε τον. Και τον γνώρισα!
Ήταν τιμή αλλά και απόλαυση να περάσω χρόνο με τον κ. Ζαννή Κοντιζά, τον άνθρωπο στον οποίον χρωστάμε το Σαν Μιχάλη. Πρόσχαρος και φιλόξενος, με δέχτηκε στο σπίτι του, μου διηγήθηκε ατέλειωτες ιστορίες (και ξέρετε πόσο μου αρέσει εμένα αυτό…), μου έδειξε παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και παλιά δημοσιεύματα και πέρασε ο χρόνος χωρίς να το καταλάβω.
Όχι, δεν θα σας τα πω όλα εδώ. Όχι μόνο γιατί είναι πολλά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα, αλλά γιατί ο κόσμος (όλος) πρέπει να μάθει την ιστορία αυτού του εξαιρετικού τυριού σωστά, συγκροτημένα, με στρατηγική και σωστό υποστηρικτικό υλικό, όπως αρμόζει σε ένα προϊόν που άλλες χώρες θα θεωρούσαν national champion. Οπότε θα σας ζητήσω να περιμένετε λίγο – αυτές οι δουλειές δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη.
Για την ώρα, πάντως, η έμφαση παραμένει στο μαγικό αυτό τυρί. Απολαύστε το σκέτο, στο φαγητό, τριμμένο, όπως εσείς αγαπάτε – αλλά απολαύστε το. Οι δε winelovers που διαβάζουν αυτές τις γραμμές (επειδή εμείς έχουμε και την «αρρώστια» του cheese&wine), ας το συνδυάσουν είτε με ένα μαλακό ερυθρό (Αγιωργίτικο, Merlot) είτε (ιδανικά) με μια vintage Σαμπάνια και θα με θυμηθούν.
Αν, μάλιστα, βρεθείτε στη Σύρο, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να γνωρίσετε το Σαν Μιχάλη εκεί που «γεννιέται»: εγώ το έκανα στο τυροκομείο της εταιρείας Τυροσύρα, στο χωριό Βήσσα. Στην Τυροσύρα το Σαν Μιχάλη τυροκομείται με βάση τη μυστική συνταγή του Ζαννή Κοντιζά και είναι φανταστικό, όπως και τα άλλα τυριά της γκάμας που παράγει η εταιρεία.
https://telegourmet.gr/2021/08/17/%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%cf%87%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%cf%84%cf%85%cf%81%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%80%cf%89%ce%bd%cf%85%ce%bc%ce%bf/?fbclid=IwAR3c8d8-k3ZxRi3o0qWiJdNg4KLq08mYu2ASG5O509HB_ETCURl2ktN81ko
Kommentare